بازی‌های ترسناک بسیاری بازی کردم و اگرچه فن سرسختشان نیستم، اما هر از چندگاهی برای تنوع هم که شده بهشان سر می‌زنم. از همین رو، کم و بیش بازی‌های مختلف این سبک را تجربه کرده‌ام و راستش را بگویم، به مرحله‌ای رسیدم که تعدادی از آن‌ها واقعا برایم ترسناک نباشد.
GTFO شما را از همان ابتدا وارد چاه‌های ترسناکش می‌کند. جایی که به سختی می‌توانید در آن نفس بکشید و دور تا دور شما پر شده از موجودات ترسناکی که لرزه به اندامتان می‌اندازند.
بازی داستان خود را به شکل مستقیم تعریف نمی‌کند و اگر دوست دارید تا علت اتفاقات داخل بازی را بدانید، بهتر است تا بیش از هر چیز محیط‌های بازی را به دنبال سرنخ‌های مختلف بگردید و اطلاعات مختلف را کنار هم بگذارید.
اما کلیت داستان این است که طی یک سری اتفاقات کیهانی، میلیون‌ها سال قبل یک شهاب بزرگ به زمین برخورد می‌کند و یک سری انگل را وارد عمق زمین می‌کند.
حال، در آینده‌ای نه چندان دور گروهی از انسان‌ها به داخل این اعماق رفتند تا تحقیقاتی انجام دهند و متاسفانه توسط این انگل‌ها آلوده و تبدیل به موجوداتی ترکیب شده از گوشت و دندان و استخوان شده‌‌اند.
انسان‌ها برای بازیابی اطالعات به دست آمده و پیش‌برد تحقیقات تصمیم می‌گیرند تا زندانی‌های محکوم به اعدام را داخل این اعماق زندانی کنند و برای هر ماموریت، آن‌ها را به سطوح عمیق‌تر ببرند.
حال شما در نقش یکی از این زندانی‌ها موظف هستید تا با سه تن از دوستانتان ماموریت‌هایی که به شما داده می‌شود را تکمیل کنید تا زنده بمانید.
با وجود این که پیدا کردن داستان کلی GTFO جذاب است، اما تمرکز خاصی روی این بخش صورت نگرفته و ایرادی هم به آن وارد نمی‌کنم. هدف بازی چیز دیگری است!
بازی بیش از هرچیز در تلاش است تا یک اثر ترسناک، کو-آپ و البته خیلی خیلی سخت باشد و در این راه نیز موفق بوده است. با هر بار شروع ماموریت‌های بازی، بازیکن با استفاده از یک آسانسور به اعماق ته زمین میرود و حال باید آیتم‌های مختلفی که بازی از او خواسته را پیدا کرده و استخراج کند.
هر چه عمیق‌تر می‌روید خطرات موجود بیشتر و محیط‌های بازی بیش از بیش ماز مانند می‌شود. هر بازیکن می‌تواند یک سلاح اصلی، یک سلاح دوم و نهایتا یک سلاح ویژه را به همراه یک سلاح سرد به دست بگیرد و باقی بازیکنان باید با توجه به شما، سلاحهای خود را انتخاب کنند تا هر یک وظیفه به خصوصی را گردن بگیرد.
برای مثال، ترمینال‌هایی داخل بازی وجود دارد که با تایپ کردن دستوراتی داخل آن می‌توانید محل تقریبی آیتم مورد نیازتان را پیدا کنید یا اطلاعات آن منطقه و خطراتش را استخراج کنید و از همین رو، بهتر است یکی از اعضا را مسئول چک کردن ترمینال‌ها بگذارید.
برخی از قفل‌ها نیازمند هک شدن است و از طرفی باید درهای مختلف را بررسی کنید چرا که برخی از آن‌ها قفل الکترونیک دارند و برخی دارای آژیرهایی هستند که ممکن است انگل‌ها را سمت شما جذب کند و به خاطر همین، بهتر است یک نفر حواسش به درها و قفل‌ها باشد.
محیط‌های بازی بسیار تاریک است و با انداختن نور روی صورت انگل‌ها آن‌ها بیدار می‌شود، پس بهتر است تا یک پیشاهنگ ماهر داشته باشید تا با سلاحهای نیزه‌ای طور به شکل پیشگام حرکت کند و انگل‌های سر راه را بردارد و در نهایت نفر آخر، حکم رهبر گروه را داشته باشد و دستورات لازم را اعلام کند.
بازی شدیدا بر مبنای کار تیمی است و کوچیک‌ترین کوتاهی می‌تواند منجر به فعال شدن گروه عظیمی از دسته دشمنان و حمله آن‌ها به سمت شما شود.
همچنین ارتباط برقرار کردن با دیگر بازیکنان طی این فرایند خیلی مهم است و بازی هم امکان چت صوتی و هم امکان چت متنی را برای شما فراهم کرده است. می‌توانید به کمک بازیکن‌های غریبه و حتی با استفاده از ربات‌ها بازی را پیش ببرید، اما این کار بعد از به اتمام رساندن ماموریت‌های متوسط به پایین بازی سخت‌تر خواهد شد و به دوستان حرفه‌ای و هماهنگی احتیاج پیدا خواهید کرد.
سیستم تیراندازی بازی سرگرم‌کننده، دقیق و لذتبخش است، اما آنقدرها عاقلانه نیست چرا که تیر‌های بازی بسیار محدود است و تیراندازی آخرین انتخاب بازیکن خواهد بود.
تم و فضاسازی بازی به اصطلاح بسیار خفه است و از طرفی حس و حال ترس، تاریکی مطلق و بدتر از همه صدای خس خس موجودات ترسناک بازی روی بازیکن تاثیرگذار خواهد بود و از این رو تجربه بازی واقعا وحشت آفرین است.
گرافیک بازی چیز عجیب نیست، اما راضی کننده است و محیط‌های بازی آنقدر تاریک هست که به این موضوع خیلی دقت نکنید. هرچند بازی از نظر هنری و فضاسازی بسیاری خوب کار شده که قابل تقدیر است.
از طرفی طراحی UI بازی با وجود آن که بسیار واقع‌گرایانه و منحصر به فرد است، اما بیش از حد گیج‌کننده بوده و طول خواهد کشید تا بتوانید با آن آشنا شوید و منوهای بازی را به خوبی مسلط شوید.
ممنون که تا آخر خوندی موفق باشی^_^
